Senegal bijna besnijdenisvrij

Vandaag op de voorpagina van de volkskrant een stuk over het uitbannen van meisjesbesnijdenis in Senegal. Ik heb nog geen digitale versie gevonden, maar ik zal mijn best doen deze hier nog te posten.

Meisjesbesnijdenis vindt/vond in Senegal plaats bij een minderheid van de bevolking, aangezien grote etnische groepen (met name de Wolof) dit gebruik niet hebben. Groepen waar het wel gebeurd: Malinke (Mandingo/Wangara), Toucouleur, Peul (Fulani), Soce (Casamance).

Voor nu wat achtergrondinfo:
http://notebooks.morgaine-lefaye.net/mt/grayarea/circumcision/

Aanpak besnijdenis kan ook in Europa werken

Van onze verslaggevers Rob Vreeken, Natalie Righton
gepubliceerd op 06 februari 2009 20:41, bijgewerkt op 20:43

DAKAR/UTRECHT - ‘Veel Afrikanen in het Westen zijn bang als verrader van hun cultuur te worden gezien. Ze voelen in Europa soms nog meer druk hun dochters te besnijden dan in hun eigen land. Maar ze moeten beseffen dat de mensen thuis bezig zijn het op te geven.’

Dit zegt Molly Melching, directeur van Tostan in Dakar. Deze Senegalese organisatie heeft samen met Unicef een effectieve formule ontwikkeld om meisjesbesnijdenis uit te bannen en wil die kennis nu overbrengen naar Europa.

Essentieel in de aanpak in Senegal is het besef dat ouders hun dochter laten besnijden omdat die anders geen enkele kans maakt op de huwelijksmarkt. Voor hen is het moeilijk om als enige in het dorp hun dochter niet genitaal te laten besnijden.

Daarom hebben in Senegal al ruim 3.500 dorpen tegelijkertijd een ‘Publieke Verklaring’ afgelegd dat zij hun dochters niet meer zullen besnijden. Zo wordt de sociale druk omgekeerd: níet aan het ritueel meedoen wordt de norm.

‘Voor migrantengemeenschappen in Europa kan de succesvolle aanpak uit Senegal enorme consequenties hebben’, zegt Francesca Moneti, hoofd kinderbescherming van Unicef. ‘Zij hebben veel contact met het thuisland. Als de moraal daar verandert, wordt het perspectief van migranten in Europa ook anders. Dat hebben we al gemerkt in diverse Europese landen.’

Het idee om hele dorpen in één keer publiekelijk te laten verklaren dat ze meisjesbesnijdenis afkeuren, kan vertaald worden naar de Nederlandse context, denkt Shamsa Saïd, oprichtster van FSAN, een belangenvereniging voor Somalische vrouwen in Nederland. ‘Het zou mooi zijn als bijvoorbeeld de hele Somalische gemeenschap in Amsterdam tegelijkertijd zo’n verklaring aflegt.’

‘Wat ze in Senegal doen, moeten we hier ook proberen. Dat zou geweldig zijn’, zegt ook Monica van Berkum, directeur van Pharos, het kenniscentrum over meisjesbesnijdenis in Nederland.

Haimanot Belay, van de Ethiopische Vereniging in Den Haag, twijfelt. ‘Iedereen die ik ken zegt dat ze hun dochter niet besnijden. Maar velen doen het stiekem toch, vanwege de sociale druk.’

In Senegal maakt Tostan veel gebruik van sms-berichten om voorlichting te geven en mensen te overtuigen niet mee te doen aan besnijdenis. De organisatie wil de sms-netwerken uitbreiden naar migranten in Europa en heeft daartoe vorig jaar een kantoor in Parijs geopend.


http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1144923.ece/Aanpak_besnijdenis_kan_ook_in_Europa_werken

Londen. De Metropolitan Police looft een premie uit voor wie informatie aanlevert die leidt tot de arrestatie van mensen die zich schuldig maken aan vrouwenbesnijdenis. Iedereen die aanwijzingen kan geven over mensen die betrokken zijn bij genitale verminking maakt kans op 20.000 pond (29.500 Euro) De campagne wordt niet toevallig gelanceerd in het begin van de zomervakantie, de periode waarin de meeste besnijdenissen gebeuren. De meisjes, overwegend van Afrikaanse origine, hebben dan de tijd om te herstellen van de pijnlijke ingreep. Zowat 7.000 meisjes uit Groot-Brittanië lopen momenteel het risico om besneden te worden. De politie wil vermijden dat zij alle meisjes die terugkeren van vakantie uit Afrika op de luchthaven aan een onderzoek moet onderwerpen. In 2003 keurde Londen een nieuwe wet goed, waardoor mensen die een kind naar het buitenland sturen voor besnijdenis vervolgd kunnen worden. Ook het illegaal karakter van de verminking werd daarin bevestigd. Tot nu toe is er niemand vervolgd. "Het is een onzichtbaar probleem, dus moeilijk te bestrijden" verklaard A. Jeffrey, hoofd van de politiecel kindermisbruik. Deze maatregel is geen aanval op bepaalde culturen of religies, het is een aanval op iedereen die kinderen op deze vreselijke manier misbruikt. Bij vrouwenbesnijdenis worden, uit culturele of religieuze overtuiging, bij meisjes delen van hun geslachtsorganen weggesneden. Dat gebeurt bijna altijd zonder verdoving en in onhyghiënische omstandigheden. Vaak worden scheermesjes, glasscherven en zelfs deksels van conserveblikken gebruikt. Dat kan leiden tot shock, infecties, hiv-besmetting, incontinentie, onvruchtbaarheid en zelfs de dood.
Bron : DeMorgen dd. 12.07.07
Of het nu een aanval is op een bepaalde cultuur of godsdienst zal me worst wezen, het is en blijft barbarij. Ouders die hun kinderen aan die foltering overgeven moesten een levenslange werkstraf krijgen in de ziekenhuizen waar de slachtoffers van die praktijken naderhand verzorgd worden.